Braif aan Romaainen 14
01Ie mouten dij swak staait in t geleuf der biehoalen. Mor nait om den mor aal te bekvechten over joen opvattens.
02De ain duurt t in t geleuf wel aan ales te eten; mor wèl swak is, et (enkeld) gruinte.
03Wèl mor tou et mag nait deelkieken op wèl wat stoan let. En dij leste mag dij eerste nait veroordailen; God het hom der ja biehoald.
04Wat verbeeldstoe die wel, dastoe over aandermans knecht oordailst? t Gaait zien aigen boas aan, of e in t èn blift of vaalt. En reken mor, dat e in t èn blift! De Heer het t ja in haand hom in t èn te holden.
05Veur d'ain is aine dag aander nait, mor veur d'aander binnen ze allemoal geliek. Loat elk veur zokzulm mor zien aigen overtugen hebben.
06Wèl veul mit n bepoalde dag op het, dij dut dat om de Heer. En zo dut ain dij et, dat ook om de Heer. Hai daankt God ja. Mor wèl t stoan let, dut dat ook om de Heer; hai daankt God ook.
07Leven dut gainain van ons ja veur aigen reken; en staarven dut gainain van ons veur aigen reken.
08As wie ja leven, den gaait dat de Heer aan; en as wie staarven, den gaait dat de Heer aan. Of we dus leven of staarven, wie binnen de Heer zienent.
09Doar is Christus ja veur sturven en weer leventeg worden: dat e boas wezen zol over doden en leventegen.
10 Mor doe, woar hoalstoe t recht vandoan dastoe dien bruier veroordailst of alderdeegs hom as n nulholtje behandelst? Altmoal zel we ja véúrkommen mouten veur Gods rechtbaank.
11 Der staait ja schreven: "Zo woar as ik leef, zegt de Heer, veur mie zel elk op knijen valen en elkenain zel der veur oetkommen dat ik God bin."
12 Zo zain ie mor: elk van ons zel zien doun en loaten veur God verantwoorden mouten.
13 Loat we der doarom mit oetschaaiden nkander te veroordailen. Mor zörg der laiver veur joen bruier niks in weeg te leggen doar e zok aan stöt of over stroekelt.
14 Deur mien baand mit de Heer Jezus bin k ter vaast van overtuugd: niks is oet zokzulm besmet. Allenneg wèl dat doarveur aanzugt, veur díj is t besmet.
15 As t dien bruier ja zeer dut dastoe t ain of t aander etst, den letstoe dien gedrag nait laanger deur laifde bepoalen. Deur wat ofstoe etst, magstoe ain nait omkommen loaten. Christus is ja veur hom sturven.
16 Van t beste dat ie hebben, mag niks lèlks te zeggen wezen.
17 Gods riek is ja nait: etendrinken, mor: gerechteghaid, vree en bliedschop, dij de hillege Gaist ons geft.
18 Wèl in dij dingen Christus daint, hom mag God geern lieden, en mensken hebben hom hoog.
19 Doarom mout we t aansturen op wat vree tegoude komt en doar we nkander mit veuroet helpen kinnen.
20 Breek Gods waark nait òf om wat eten. Ales mag den wel zuver wezen, mor as ain wat et doar n aander zok aan stöt, dat komt verkeerd.
21 t Zol goud wezen den mor gain vlaais te eten of wien te drinken of aans wat, doar dien bruier zok aan stöt.
22 Hestoé in t geleuf wel dij moud, hol dij den mor véúr die. God zugt dat ja wel. Gelokkeg man, dij n goud gewaiten het as e zien aigen doun en loaten keurt.
23 Mor wèl t mit zokzulm nait ains is en aal et, dij zien vonnes staait al vaast: (wat e dee) kwam ja nait oet zien geleuf op. Ales dat doar nait oet opkomt, is zunde.
|
